Inga Sigurjónsdóttir 1929 – 2012
Inga var sumarbarn, eiginlega sumargjöf og svo dó hún inn í haustið. Lífið er að láni og svo skilum við af okkur og hverfum inn í eilífðina. Hvernig er það?
Sunnudagurinn síðasti er gjarnan kallaður páskadagur á hausti. Við þekkjum jú páskana, dag lífsins, dag upprisunnar, dag vonar og gleði. En páskar eru á vorin þegar vetri lýkur og lífið vaknar að nýju. En páskadagur á hausti? Af hverju? Þann dag er lesið hið merkilega guðspjall um konu, son hennar og lausnarann. Lesa áfram Inga Sigurjónsdóttir 1929 – 2012
Alnæm kvika
Þegar við lesum góða bók mælum við gjarnan með henni við vini og kunningja. En fæst okkar segjum þó hvernig bókin endar eða plottið er. Í dag langar mig til að mæla með frábærri bók sem ég las í sumar og líka segja ykkur frá einu af mörgum viðfangsefnum bókarinnar en án þess þó að eyðileggja lesturinn! Lesa áfram Alnæm kvika
Stasiland
„Við erum með eitruð gen. Við erum óhrein.” Þessa yrðingu heyrði ég í Wittenberg í síðustu viku. Hvað er að vera óhreinn og hvað merkir að vera eitraður? Og hvernig losnar maður við slíkan hroða og genasköddun? Lesa áfram Stasiland
Sprengjusaga
Hvar og frá hverjum færðu hjálp þegar allt er í volli? Í Davíðssálmum segir í eftirminnilegum sálmi: „Ég hef augu mín til fjallanna, hvaðan kemur mér hjálp?“ Gildir sú hjálp á fótboltavellinum, í fjölskyldulífinu? Já kannski, en hvaðan kemur mér hjálp þegar hús springur?