Sr. Guðni Þór Ólafsson og Guðrún Lára Magnúsdóttir

Það er jákvætt skref að sr. Sigurður Árni Þórðarson hefur gefið kost á sér í biskupskjöri 2012. Það er líka svo margt jákvætt við manninn Sigurð Árna. Við hjónin höfum kynnst því vel af eigin raun að hann er mörgum góðum kostum búinn til starfa fyrir kristni í landinu. Góðir leiðtogahæfileikar, samfara sjálfsgagnrýni, hógværð og næmni á annað fólk og líðan þess. Hann hefur fjölþætta reynslu af starfi fyrir kristnina í sveit og borg og í stofnunum kirkjunnar, og hefur farnast vel á þeim vettvangi.

Sigurður er maður sem lætur mann finnast að það sé hlustað á mann, og við erum þeirrar skoðunar að hann eigi erindi í þetta embætti. Við höfum oft séð að hann á auðvelt með að hafa frumkvæði, laðar fólk til samstarfs og uppbyggilegra verka og hlúir að því sem horfir til góðs í umhverfinu, bæði með uppörvun og bæn.

Við makamissi, sem við bæði höfum gengið í gegnum, var hann annar þeirra presta sem leitað var til, og vó þar þyngst sú nærgætni í samfylgd sem honum hafði tekist að sýna sem vinur í reynd. Að öllum öðrum ólöstuðum, sem við erum þakklát fyrir. Þá liðveislu leysti hann vel af hendi og gerir enn, að segja má.

Makinn hefur líka stórt hlutverk í þessu embætti, og þar er Elín Sigrún Jónsdóttir valin kona í sessi. Mannkostamanneskja og full af gleði og áhuga á því sem hún vinnur að. Fylgin sér í þeim verkum sem hún tekur sér fyrir hendur.

Nú höfum við hlaðið miklu lofi á þau hjón, en enn má bæta við og benda á þau eru góðir gestgjafar og afbrags kokkar. Hefur Nessöfnuður og fleiri fengið að njóta þess með svokölluðum Biblíumáltíðum, sem þau hafa boðið til í safnaðarheimili kirkjunnar. Þetta er nefnt sem dæmigert framtak og lýsandi fyrir það sem að ofan er sagt. Við viljum að sr. Sigurður Árni verði næsti biskup.

A.m.k. eitt

Þetta var yfirskriftin á tölvupósti sem ég fékk í gær. Svo var meðfylgjandi mynd af kjörseðli í biskupskjöri sem búið var að útfylla og kross var við nafnið Sigurður Árni Þórðarson.

Já, “a.m.k. eitt” en síðan kom runa af skeytum og smáskilaboðum frá kjörmönnum: “Búinn að kjósa” – “búin að póstleggja” “kjörseðill kominn í kassann” “framtíðin að koma.” Það var ánægja í þessum skipalboðum og stemming sem fólk fann til og leyfði sér að njóta og tjá. Hún smitaði og gladdi.

Biskupskjör skiptir máli. Kostirnir eru góðir og valið er úr stórum hópi hæfra biskupsefna. En eitt verður kjörið og atkvæðin sem greidd eru þessa dagana skera úr um framvinduna. Síðustu vikur hafa verið afar ríkulegar og ánægjulegar. Hópurinn, sem hefur farið um landið til að undirbúa kjör, hefur lagt mikið til umræðu um kosti og möguleika kirkjunnar. Megi biskupskjörið verða jafn farsælt og undirbúningur þess hefur verið.

Skeytið með yfirskriftinni „A.m.k. eitt“ var fyrst af mörgum. Og yfirskrift eins tölvupóstsins var sem töluð úr mínu hjarta: “Guð gefi okkur gleðilega framtíðarkirkju.” Ég segi því Amen.

Inga Rós Ingólfsdóttir, framkvæmdastjóri Kirkjulistahátíðar

Sigurði Árna kynntist ég fyrst þegar hann tók sæti í stjórn Kirkjulistahátíðar sem fulltrúi biskups árið 2001. Hann kom strax fram með ferskar hugmyndir og var tilbúinn að gefa bæði tíma sinn og mikla vinnu í að þær gætu orðið að veruleika.

Á þeirri hátíð skipulagði hann Málþing um kirkjuarkitektúr ásamt Kristjáni Vali Ingólfssyni í samvinnu við Arkitektafélag Íslands. Málþingið var tvískipt- Rýmið í kirkjunni og Íslenskar kirkjur í samtíð og sögu og var boðað til þingsins til að ræða gerð, tilgang og skipan kirkna og hönnun nýrra íslenskra kirkna. Þetta glæsilega málþing bauð upp á 13 fyrirlestra og var Arne Sæther, einn helsti ráðgjafi norsku þjóðkirkjunnar í kirkjuarkitektúr gestur hátíðarinnar. Sigurður Árni flutti sjálfur fyrirlestur undir yfirskriftinni Heilagur, heilagur en hvar?

Kirkjulistahátíð átti því láni að fagna að hafa Sigurð Árna aftur í framkvæmdastjórn hátíðarinnar 2003 og settu hugmyndir Sigurðar Árna sterkan svip á þá hátíð.

Hæst stendur hin metnaðarfulla dagskrá Passíusálma+, sem Sigurður Árni skipulagði og hafðí umsjón með. Þar fékk hann 15 íslensk ljóðskáld til að yrkja í framhaldi eða til hliðar við Passíusálma Hallgríms Péturssonar, en hugleiðingar um gildi sálmanna og lífsmátt þeirra í samtíð okkar var aðalviðfangsefni skáldanna. Eftirfarandi skáld tóku þátt í Passíusálma+ og fluttu eigin ljóð: Matthías Johannessen, Sigurbjörg Þrastardóttir, Hjörtur Pálsson, Baldur Óskarsson, Kristján Valur Ingólfsson, Andri Snær Magnason, Þórarinn Eldjárn, Vilborg Dagbjartsdóttir, Sigurður Pálsson, Þóra Jónsdóttir, Jón Bjarman, Ísak Harðarson, Margrét Lóa Jónsdóttir, Kristján Þórður Hrafnsson og Ingibjörg Haraldsdóttir.

Passíusálma+ féll í svo góðan jarðveg, að dagskráin var endurtekin á vegum Listvinafélags Hallgrímskirkju ári síðar og hefur verið rætt um að gefa ljóðin út síðar.

Annar stór dagskrárliður á Kirkjulistahátíð 2003 naut góðs af hugmyndaauðgi  Sigurðar Árna, þegar hann tók þátt í að skipuleggja málþingið Trúlega Bergman, sem haldið var í samvinnu við Deus ex cinema og Kvikmyndasafn Íslands. Trúlega Bergman dagskráín var þrískipt, þar sem rætt var um trúarstef í kvikmyndum Ingmars Bergmans og kvikmyndir hans sýndar, en fyrirlesarinn Maarit Koskinen, einn frægasti Bergmanfræðingur heims var heiðursgestur málþingsins. Sigurður Árni var þar meðal umræðustjóra málþingsins, sem tókst afar vel.

Þá kom Sigurður Árni einnig með ferskan blæ inn í tónlistarandaktir hátíðarinnar.

Frábærir skipulagshæfileikar og smitandi áhugi Sigurðar Árna réðu miklu um hve vel tókst að koma metnaðarfullum hugmyndum í framkvæmd.  Hjónin Elín Sigrún og Sigurður veittu hátíðinni ómetanlegan  stuðning með óeigingjörnu vinnuframlagi, metnaði fyrir hönd hátíðarinnar, víðsýni, gleði og uppörvun til allra sem tóku þátt. Ánægjulegt samstarf við Sigurð Árna fyrir Kirkjulistahátíð lagði grunn að vináttu sem styrkst hefur með ári hverju.

Það er trú mín að íslenska þjóðkirkjan eigi eftir að ganga inn í vor endurnýjunar undir styrkri handleiðslu Sigurðar Árna í starfi Biskups Íslands.