Hvenær byrjar dagurinn?

Einu sinni sat lærimeistari með nemahóp hjá sér og spurði: „Á hvaða augnabliki endar nóttin og dagurinn byrjar?“ Einn neminn svaraði: „Það er þegar nógu bjart er til að hægt sé að greina milli hunds og kindar.“ Annar sagði: „Það er þegar nógu bjart er til að greina milli ólífutrés og fíkjutrés.“ En meistarinn sagði: „Þetta eru góð svör en þó ekki þau réttu. Svarið er: Þegar ókunnur maður kemur og við höldum að hann sé bróðir okkar og allar deilur hætta, þá er nákvæmlega stundin þegar nóttin endar og dagur byrjar.“ Lesa áfram Hvenær byrjar dagurinn?

Provence – kalkúnn

Þakkargerðarmáltíð á fimmtudegi – að amerískum hætti – gekk ekki upp á mínum bæ. En ég lærði á námstíma vestra að meta ameríska þakkarhátíð og langaði til elda kalkún í ár. Og þar sem við heilsteikjum kalkún á jólum fór ég að íhuga aðrar útgáfur og ákvað að elda franskt og með Coq au Vin-vídd. „Fimm stjörnur“ sagði mín káta kona eftir matinn – með stjörnur í augum – og „mundu að skrásetja sósuna líka!“

Lesa áfram Provence – kalkúnn

Ég ætlaði ekki…

„Þetta er spurning um skipulag,“ voru prédikunarviðbrögð eins dugmesta verkefnastjóra þjóðarinnar í messulok. Rétt og trúin er ekki utan við lífið heldur lífsmiðjan, varðar allt líf manna, líka skugga, illsku og afbrot. Jesúsagan er um tvo hópa meyja – sem brugðust ólíkt við – en líka um okkur. Hvernig er skipulagið? Hvernig er með okkar kyndla og eld? Prédikun á næstsíðasta sunnudegi kirkjuársins er hér að neðan og á tru.is að baki þessari smellu. Lesa áfram Ég ætlaði ekki…

Kjúklingabringur í rasphjúp

Í hlaðborðsveislum er upplagt að bjóða kjötrétt sem fingrafæði. Á okkar heimili er rautt kjöt á undanhaldi og flestum þykir hvítt kjöt gott. Ég steiki stundum þennan kjúklingarétt sem fingrafæði en hann dugar ágætlega í kvöldmat líka. Ég hafði stuttan tíma í eldamennsku í kvöld og á 45 mín. var komin þessi ágæta máltíð.

 

Lesa áfram Kjúklingabringur í rasphjúp