Inga Harðardóttir

Ég átti því láni að fagna fyrir nokkrum árum að kynnast þeim heiðurshjónum Sigurði Árna og Elínu. Leiðir okkar lágu saman er ég starfaði á leikskóla og tvíburasynir þeirra voru í minni umsjá. Afskaplega lífsglaðir og kátir ungir drengir sem auðsjánalega nutu mjög góðs atlætis frá foreldrum sínum. Það vakti athygli mína hversu mikla virðingu og væntumþykkju þau sýndu drengjunum sínum og því starfsólki sem annaðist um þá og aldrei bar skugga á samstarf okkar. Alltaf mætti okkur starfsfólkinu; jákvæðni, áhugi og virðing.

Þau áttu síðar eftir að sýna mér mikið traust, stuðning og virðingu er ég gekk í gegnum erfiðleikatímabil sem olli mér miklum sársauka og sálarangist. Ætíð voru þau boðin og búin að styðja og hjálpa mér á meðan á þeirri þrautagöngu stóð. Þau áunnu sér virðingu mína og þakklæti fyrir það hversu heiðarleg og réttsýn þau eru og tílbúin að stíga fram og styðja við þá sem beittir eru órétti og/eða mæta andstræmi og hugrekki til að standa við skoðanir sínar.

Ég hef sótt námskeið og messur í Neskirkju og aldrei fundið mig annað en mjög velkomna þó svo ég sé ekki sóknarbarn í þeirri sókn og greinilegt að góður andi er í Neskirkju og starfsfólk annt um kirkjuna og það starf sem þar fer fram og sinnir því af mikilli kostgæfni.

Ég tel að það verði kirkjunni til góðs á fá Sigurð Árna sem biskup. Þar fer maður sem er afar réttsýnn og lætur sér annt um fólk, er mannasættari og leitast við að draga það besta fram í fólki. Hann býr yfir mikilli næmni á fólk og allt hans starf og framkoma einkennist af virðingu og fordómaleysi og hann á afar gott með að nálgast fólk og hlusta á það á jafnréttisgrundvelli, sama hvaða aldurshópur, stétt eða staða á í hlut.

Á þessari stundu eru fjórir álitlegir frambjóðendur til biskups og eflaust eiga einhverjir erfitt með að gera upp á milli hvern skuli velja. En með Sigðurð sem biskup eru góðir og gleiðiríkir dagar framunda. Ég hef þá trú að með honum lægi þær öldur sem hafa verið í kirkjunni. Að virðing, manngæska og samstarf ásamt sátt og gleði verði að leiðarljósi.

Með þessum orðum vill ég þakka Sigðurði Árna fyrir framboðið.

Nálægð í kirkjunni

“Geturðu talað við mig, ég hef þörf fyrir samtal?” Svona setning hljómar þegar eðlilegt traust ríkir milli fólks. Og þannig eiga tengsl milli biskups og ábyrgðarfólks í kirkjunni að vera. Þetta fólk þarf að hafa næði og tíma til að tala saman, miðla reynslu, hugmyndum, álagsmálum og vonarefnum.

Ég hef á kynningarfundum vegna biskupskjörs nefnt, að ég vilji breyta biskupsvísitasíum. Mikilvægur þáttur biskupsþjónustu er að vitja fólks. Biskup á að vera hlustandi biskup – vera á eyrunum – og veita athygli.

Græðarastarf gagnvart prestunum og fólkinu í kirkjunni er mikilvægur þáttur biskupsþjónustu. Rétt eins og prófastar þurfa biskupar kirkjunnar að heyra hvað fólk segir, grennslast eftir hvernig því líður og reyna að efla það til starfa og lífs.  Líðan presta, þarfir þeirra og velferð prestsfjölskyldna skiptir miklu máli og varðar því biskupstilsjón.

Til að fólki líði vel þarf að næra það. Það sama gildir í fjölskyldulífinu. Til að kirkjulífið blómgist þarf að sjá, heyra og styrkja.

Biskupinn á að iðka tilsjón – það er að sjá, heyra, vera náinn, meta og efla. Biskupinn á ekki að vera í stjórnsýsluskáp heldur vera meðal fólks í kirkju og landi. Biskup á að heyra nándarkall og gegna nándarskyldu í kirkjunni.

 

Björn Erlingsson, safnaðarfulltrúi í Grafarvogssókn

Ég vil byrja á því að þakka Sr. Sigurði Árna fyrir að bjóða sig fram til biskups. Kirkjan stendur og fellur með þeim mannauð sem stígur á vaktina, – Sr. Sigurður Árni lýsir sig tilbúinn og ég hef trú á því að honum farnist vel í þessu hlutverki verði hann kjörinn og muni vaxa inn í þau nýju verkefni sem biskupsembættið færir. Biskup með áherslur á börn, ungmenni og fjölskyldur hlýðir því kalli sem þjóðin gerir til þjóðkirkjunnar í dag og beinir kröftum að mikilvægasta verkefni þjóðkirkjunnar. Allt annað er að mínu mati frágangssök og auðvelt að vinna úr með fagmennsku og trú að vopni. Þjóðkirkjan á að skipa mörgum frambærilegum fulltrúum, – en sá fulltrúi sem setur heimilis- og fjölskylduguðrækni á oddinn í íslensku kirkjusamfélagi vinnur í takti við þjóðina og er þar með líklegastur til að vinna þjóðkirkjunni gott gagn, og best þegar til lengdar lætur.

Kirkjan þarf að ,,yngjast“ og endurnýjast með kynslóðunum sem um hana renna, mannauðurinn í henni líka, en með hæfilegum hraða, – of hraðar breytingar veikja kirkjuna og það er engin stjórnviska að sigla henni á sker meðan verið er að laga til. Ef ég nota samlíkingu úr tölvuheiminum þá tala ég um að við ,,uppfærum hugbúnaðinn“ frekar en að skipta yfir í nýtt stýrikerfi sem ekki hefur verið þróað, prófað og enginn veit hvað er. Þegar fjallað er um breytingar þá hverfist umræðan um þörfina á því að losna við gömlu böggana, – en þegar lausnirnar eru skoðaðar þá er verið að koma á ómótuðum og óformuðum lausnum sem vitað er að koma með nýja og stundum verri og enginn getur sagt hvert ferðinni er heitið. Ég er ekki að mælast til þess að kirkjan takist ekki á við lagfæringar, hugbúnaðurinn er ekki bara böggarnir, og böggarnir eru ekki endilega hugbúnaðinum að kenna, heldur líka þeim sem nota hann ekki rétt. Í tölvubransanum er oft gott að keyra á sjóuðum hugbúnaði og fara ekki í nýjustu útgáfuna fyrr en búið er að aflúsa hana og tengja hana við þá gömlu, en það er nauðsynlegt að uppfæra stöðugt.

Ég tel að Sr. Sigurður Árni sé rétta manngerðin í þetta, horfir í nútímann fordómalaust og með gleraugu hefðarinnar inn í framtíðina með biblíuna í hönd, – að mínu mati rétta leiðin. Kjölfestan er best fundin í prestþjónustu og trúrækni í þjóðkirkjunni eins og hún gerist best. Þar hafið þið í Neskirju verið og staðið ykkur vel og gert margt sem er alveg til fyrirmyndar. Ég tel líka að biskup þurfi að geta lyft kirkjunni, opnað nýjar vistarverur, upplýst þær og innréttað, fært kirkjusamfélagið úr stað, ekki til að afmá það gamla heldur til að vaxa og þroskast. Þú hefur sýnt fram á að þú ert fær um þetta og getur leitt lifandi umfjöllun um trú og trúarlíf í nútíma samfélagi, með nútíma miðla að vopni. Við þurfum stöðugt að vera að opna nýjar vistaverur í húsi föðurins og það er best gert með því að sækja innblástur þangað sem vel hefur tekist til.

Gangi þér vel í þessu og enn og aftur þakka þér fyrir þitt framboð.

Björn Erlingsson, safnaðarfulltrúi í Grafarvogssókn.

Geir Guðsteinsson, blaðamaður og ritstjóri Vesturbæjarblaðsins

Kynni mín af sr. Sigurði Árna Þórðarsyni hófust þegar ég varð ritstjóri Vesturbæjarblaðsins fyrir nokkrum árum. Þá þegar mætti mér elskulegt viðmót og ekki síður áreiðanleiki hvað varðar allt sem hann samþykkti að gera fyrir mig, eða blaðið. Það hefur alla tíð staðið eins og stafur á bók. Ég hef einnig komið í messu í Neskirkju þar sem sr. Sigurður Árni hefur predikað, og það sem hann hefur þar sagt við söfnuðinn hefur m.a. vakið mig til umhugsunar um lífið og tilveruna, og ekki síður fyrir hvað við stöndum og hvers við væntum af lífinu. Það, og margt fleira, sannfærir mig um að sr. Sigurður Árni er afar hæfur til að gegna embætti biskups og manna líklegastur til að efla að nýju tiltrú landsmanna á Þjóðkirkjunni og starfsmönnum hennar, sem í sumum tilfellum hefur verið ábótavant.